Mijn missie startte in 2005 en lijkt alleen maar belangrijker te worden
In november 2004 gebeurde er iets wat mijn leven totaal op zijn kop zette. Mijn zoon was in september gestart in groep 3 en liep daar (totaal onverwacht) compleet vast. Mijn vrolijke, spraakzame, onderzoekende kind veranderde op school in een teruggetrokken eenzaam jongetje dat als een gekooide tijger met een capuchon op zijn hoofd op het schoolplein heen en weer liep. Juf dacht: “Speciaal onderwijs” Wij dachten: “No way!”.
Vanuit mijn rotsvaste overtuiging dan dat hij geen stoornis had en echt wel slim genoeg was, ben ik met hem gaan oefenen. En oefenen. En oefenen. Het hielp geen zier! Zijn zelfvertrouwen zakte ver onder nul en het mijne ook.
Tot iemand mij het inzicht gaf: als je steeds maar op dezelfde manier blijft oefenen, krijg je ook steeds hetzelfde resultaat… (tja, soms moet iemand je toch even de bekende weg wijzen ;-))
Dat was het begin van mijn zoektocht: hoe vind ik een manier om hem wel te helpen met leren lezen en schrijven.
Die manier (of liever: die verzameling manieren) heb ik gevonden. En die vondst maakte dat ik mijn baan opzegde en nu zoveel mogelijk kinderen help voor wie onze schriftelijke taal een dagelijkse worsteling is. Mijn ultieme doel: het percentage kinderen dat op 15-jarige leeftijd laaggeletterd is van 25% terug naar nul!
Bij mijn zoektocht naar beter lezen en spellen werd ook een oude liefde aangewakkerd: de grammatica. Al op de basisschool vond ik dat super leuk en ook de op middelbare school was dat mijn favoriete onderdeel bij Nederlands. Het verbaasde mij dus enorm toen ik erachter kwam dat veel kinderen het nu echt niet leuk vinden en heel erg moeilijk.
Mijn kijk op leren ontleden zoals het nu is
Op de basisschool is leren ontleden een grote trukendoos. Kinderen leren allerlei termen en een truc om de juiste term op het juiste woord of stukje zin te plakken. Nul samenhang en nul begrip. Het is saai en stom en kinderen hebben geen idee waar het goed voor is. En heel eerlijk: de juf ook niet. Maar ja, het moet nu eenmaal.
Ik ben ervan overtuigd dat je kinderen vanuit hun eigen taalervaring kunt leren wat de regels (grammatica!) van onze taal zijn. Daarmee wordt het leuk en uitdagend, zowel voor het kind als de juf. En bovendien snappen kinderen waar ze mee bezig zijn en waar het goed voor is, dus wat ze leren blijft ook veel beter hangen.
Wat moet je over mij weten
Zolang jij ervan overtuigd bent dat je iets wil leren, blijf ik je helpen om een manier te vinden om het voor elkaar te krijgen. Totdat je er niet goed van wordt ;-).
Ik ben een echte teamspeler en zet mij altijd voor 100% in om mijn klanten resultaat te laten boeken. Maar daarvoor heb ik jouw inzet ook nodig. Het werkt voor mij niet als iemand dingen maar laat lopen. Voor do-it-yourself types ben ik dus niet de meest geschikte coach.
Als je me zou kennen, zou je weten dat:
- Onze auto in de vakantie door zijn wielen zakt van de boeken die meegaan
- Je mij ’s nachts niet wakker moet maken (behalve in uiterste, uiterste nood)
- Ik met heel veel plezier hockeytraining geef
- Ik al vanaf mijn 16e samen ben met Harm en drie geweldige kinderen heb
- Wij rustig een uur in de auto zitten om ergens gezellig langs te gaan sinds we in Winschoten hebben gewoond.
- Ik het heerlijk vind om buiten te zijn, ook als het minder mooi weer is